De Kamer van Emma en Medeline

ohyeahbaby

Emma zat in kleermakerszit op haar bed met een boek in haar handen. Zo nu en dan keek ze op om met Madeline te praten, maar de meeste tijd was ze verdiept in haar boek. Het ging over krachten van moroi en hoe ze deze onder de knie konden krijgen. Zijzelf had vuur, iets wat ze totaal niet onder de knie had, en wat haar enorm angstig maakte om ook maar iets met haar krachten te doen. 'Trouwens, heb je ook gehoord over het feest dat wordt georganiseerd?' vroeg Emma zacht aan Madeline.

Madeline zat eveneens met een boek in haar handen tegen de muur aan en las aandachtig. Het was één van haar lesboeken over Russische geschiedenis: iets wat haar altijd al gefascineerd had. Afwezig knikte ze. 'Ja, een kostuumfeestje.' zei ze, terwijl ze opkeek van haar boek. 'Tenminste, dat zei ze gisteren tegen me.' Zelf snapte ze nog steeds niet waarom Kyla iets tegen haar had gezegd. Het was bizar, ze leek zelfs... aardig gisteren in de gangen.

Emma keek enthousiast op: verkleden was iets wat ze nou echt leuk vond. Vroeger speelde ze vaak toneel, maar toen ze hier op school was gekomen, had ze het niet meer gedurfd om op een podium te staan. Ze stond op van haar bed en ging naast Madeline op bed zitten. 'Dat klinkt echt enorm leuk! Als wat zullen we gaan?' Ze hoefden natuurlijk niet per se naar het feest te gaan, verkleden op zich was al superleuk.

Madeline haalde haar schouders op. 'Ik heb geen idee. Ze zei dat het nog voor Halloween was, dus misschien iets engs?' Ze was nooit zo goed met verkleden en dat soort dingen. Creativiteit was niet haar sterkste punt. 'Volgens mij kan jij dat veel beter verzinnen dan ik, dus ik laat het aan jou over.' zei ze vastberaden en pakte haar boekenlegger van haar nachtkastje af. Ze legde het boek weg en kwam overeind van haar bed om zich eens goed uit te rekken. 'Het is morgenavond al, dus we moeten wel opschieten!'

Emma stond ook enthousiast op en bedacht zich hoe ze konden gaan. Persoonlijk hield ze er erg van om te gaan als schattige dingetjes, bijvoorbeeld als fee, dier of prinses. Alhoewel, dat laatste was niet echt haar ding. Ze kwam uit een belangrijke familie, zo'n ouderwetse waar haar ouders nog steeds kronen droegen. 'Of we kunnen als sprookjes gaan. Ik zie jou wel als een roodkapje,' giechelde ze en snuffelde in de kast van Madeline naar rode kleding.

'Roodkapje?' vroeg Madeline fronsend en haalde haar schouders op. 'Ik vind het wel een leuk idee.' zei ze uiteindelijk en glimlachte naar haar vriendin. Emma was het enige meisje op school waar ze mee omging. Ze was altijd extreem verlegen geweest en zelfs in het bijzijn van Emma schaamde ze zich nog wel eens. 'Hoe denk je dat Kyla zal gaan?' vroeg ze zich nieuwsgierig af. Ze mocht Kyla absoluut niet, maar soms zou ze willen dat ze net zoveel zelfvertrouwen had als zij.

Emma haalde uit de kast van Madeline een rood jurkje, dat echt perfect voor het kostuum zou zijn, en gaf het aan Madeline. 'Pas hem eens!' spoorde Emma Maddie aan en zocht toen in haar eigen kast naar het groene jurkje dat ze ooit had gekocht, maar nooit aan had durven doen. 'Dan ga ik denk ik als fee. Met vleugeltjes,' giechelde Emma en vond uiteindelijk haar groene jurkje. 'Hoe Kyla zal gaan?' zei Emma bedenkelijk en lachte toen. 'Waarschijnlijk als koningin. Want dat voelt ze zich al.'

Madeline pakte het jurkje aan en keek er onzeker naar. Ze was nooit echt de persoon geweest voor jurkjes. Ze vond het al verschrikkelijk om de rok aan te moeten van het schooluniform. Ook al droeg iedereen precies hetzelfde, sommige zagen er als nog spetterend uit, terwijl Madeline gewoon... Madeline was, wat ze ook droeg. 'Weet je zeker dat dit zal staan?' vroeg ze onzeker, terwijl ze haar topje omruilde voor het jurkje en deze zo ver mogelijk naar beneden trok.

Emma knikte overtuigend. 'Ik weet zeker dat het je staat, alles staat je goed!' zei Emma enthousiast en keek toe hoe ze het jurkje aan deed. Glimlachend keek ze haar vriendin aan. 'Het staat je hartstikke goed! Die rode kleur staat je echt enorm goed! En als ik dan je haren invlechten, rode lippenstift op doen en als je mijn hakken leent, dan ben je perfect voor het feest! Heb jij trouwens hakken die bij mijn groene jurkje past?'

'Hakken?' herhaalde ze verbaast en schudde haar hoofd. 'Ik draag geen hakken,' antwoordde ze met een klein lachje en streek haar haren weg achter haar oor. 'Maar ik heb wel wat ballerina's die qua kleur er wel onder kunnen, ik pak ze wel eventjes.' Ze pakte drie maar ballerina's onder uit haar kast. Alle drie zaten ze onder de glimmers, ééntje was goud glitter, de andere zilver en de laatste had een witte kleur, maar blonk aan alle kanten. 'Daar mag je er wel eentje van lenen als je wilt.'