Het "Russisch" lokaal

In dit lokaal wordt het vak "Russisch" gegeven. Zowel de vakken "Russische taal" als "Russische cultuur" vinden hier plaats.

Kyla zat op een van de tafeltjes te wachten op Indra. In ene hand had ze een nagelvijl, waarmee ze de nagels van haar andere hand aan het vijlen was. Ze was blij dat ze geen defensie hoefde te volgen: dat zou een ramp zijn voor haar nagels en haar huid: als ze in dit weer zo vaak buiten zou zijn, moest ze gaan investeren in tonnen dagcrème. Toen haar nagels er weer goed uitzagen, borg ze de vijl op in haar tas en toverde ze haar telefoon uit haar broekzak. Twitter stond roodgloeiend en ook verschillende whatsapp-berichtjes verschenen op haar beeldscherm.

Indra had zich verslapen, dus hij haastte zich nu door de gangen naar het lokaal Russisch. Zijn haren zaten door elkaar, er zaten dikke wallen onder zijn ogen en hij had de eerste de beste kledingstukken die hij had kunnen vinden maar aangedaan. Zijn tas hing half open en toen er enkele boeken uitvielen, hield hij de helft maar in zijn handen en kwam zo verdwaasd het lokaal binnen, waar enkel Kyla zat. 'Kyla?! Waar is de leraar?' Had hij zich nou voor niets gehaast?

Kyla keek op toen Indra het lokaal binnen kwam stormen... letterlijk. 'We hebben pas over twee uur les, silly.' zei ze giechelend en stond op van het tafeltje om hem een kus te geven. 'Wat heb jij nou weer aangetrokken?' vroeg ze verbaast - en lichtelijk walgend - toen ze naar zijn kledingcombinatie keek. 'Zeker weer met twee ogen dicht kleding uitgezocht...' Ze rolde met haar ogen en liep terug naar het tafeltje waar ze eerder opzat. 'Het lijkt me beter als je je eerst omkleed voordat we naar de kantine gaan.'

Indra drukte warrig een kus terug op haar lippen en liet zijn tas met een dreun vallen. 'Ik- ik dacht...' Hij zuchtte en ging naast haar op de tafel zitten. Met een geamuseerde lach sloeg hij zijn arm om haar middel heen en drukte hij een kus op de huid net naast haar oor. 'Ik dacht dat je het wel een geslaagde combinatie zou vinden,' plaagde hij en kneep zacht in haar heup. 'Ik heb geen tijd meer om me om te kleden.'

'Indra!' Ze gaf hem speels een klap tegen zijn borstkas aan, maar meende het wel. 'Ik ga echt niet naast je lopen als je er zo uitziet. En je hebt genoeg tijd, de lessen beginnen pas over twee uur, dus het is kiezen of delen - wil je me naast je hebben of niet?' Ze had een status hoog te houden, en mooi niet dat ze zó naast hem ging lopen: Als zij een status hoog moest houden, zou hij dat ook moeten doen, of hij dat nou wilde of niet.

Hij trok een wenkbrauw uitdagend naar haar op en drukte een pluk achter haar oor. 'Maar alleen als je mee gaat. Dan kan je zelf kiezen wat nou precies een ''geslaagde'' combinatie in jouw ogen is.' Hij nam haar kin in zijn hand en drukte zo een zachte kus op haar lippen. Gelukkig was Indra een geduldige jongen en kon hij goed tegen het gedrag van Kyla. Want ondanks dat ze er goed uit zag, soms kon ze nogal onuitstaanbaar zijn.

Kyla keek hem aan en knikte. 'Prima, nou waar wachten we nog op?' Ze sprong op van de tafel en hing haar tas aan haar arm. De moeite om zijn hand te pakken nam ze niet, dat zou wel komen als hij er een beetje fatsoenlijk uitzag. Zonder nog wat te zeggen liep ze naar de deur van het lokaal toe. 'Je hebt maar geluk dat je iemand zoals mij hebt.' zei ze met een glimlach op haar gezicht en opende de deur om het lokaal te verlaten.

Indra lachte ongelovig om haar woorden, maar probeerde dat te onderdrukken door zijn hand voor zijn mond te houden. Ondanks dat rolde hij toch met zijn ogen en liep hij achter haar aan. 'Ik weet het, ik ben ook gelukkig,' glimlachte hij en legde zijn hand op haar onderrug. Gewoon, om haar te pesten, vooral omdat ze zo heerlijk bits kon reageren. Maar aan het einde van de dag zou alles toch wel weer goed zijn. Eenmaal aangekomen bij zijn kamer opende hij de deur en liet hij haar voorgaan.

In zijn kamer legde ze haar tas neer en plofte ze op het bed. Naast haar eigen bed, was dit het enige bed waar ze heerlijk in kon slapen. Het mocht weliswaar niet - bij elkaar slapen - maar zo nu en dan zagen ze hun kans en pakte ze deze ook. 'Nou, laat zien wat je in je kast hebt hangen. Ik vind die ene blouse die we de vorige keer hebben gekocht wel leuk, waar is die?' vroeg ze, ietwat afwezig, omdat ze werd afgeleid door haar telefoon. Melissa zat altijd in de problemen en kwam altijd weer naar haar terug om hulp te vragen.

Indra keek stilletjes toe hoe ze alweer snel haar mobiel pakte en zonder verder nog iets te zeggen, zocht hij de blouse op. Al snel vond hij hem verfrommeld ergens achterin zijn kast. Vluchtig streek hij hem plat en trok hij zijn eerdere kleding uit, om in deze ''betere'' kleding te stappen. Toen hij eenmaal klaar was, plofte hij naast haar op het bed neer en probeerde hij haar aandacht te trekken door haar zacht in haar nek te kussen. 'Is dit beter?' murmelde hij met pretoogjes.

'Wacht even..' murmelde ze, terwijl ze terug appte en haar mobiel aan de kant legde. 'Veel beter.' zei ze goedkeurend en draaide zich naar hem om, zodat ze hem een kus kon geven. 'Ik heb dadelijk basis van Elementen..' mompelde ze zuur. 'Ik weet al wat ik ermee kan, waarom moet ik dat vak überhaupt nog volgen.' Iedere Moroi had een bepaalde kracht, zij had zelf vuur.

Hij hield zijn hoofd schuin en fronste. 'Het is goed om te leren hoe je je element onder de knie moet krijgen, zodat het jou niet gaat beheersen... En vuur is een gevaarlijk element, Kyla, ik ben blij dat je zulke lessen krijgt. Ik moet er niet aan denken dat je jezelf eens zou verwonden.' Zelf had hij water als element, een element dat veiliger en makkelijker was om onder de knie te krijgen. Liefdevol kuste hij haar terug en glimlachte hij naar haar.

'Nou, mocht ik mezelf een keertje in de fik steken, heb ik jou altijd nog om me te blussen.' grinnikte ze. Nog nooit had ze een ongeluk gehad met haar element en ze was ook niet van plan om dat te laten gebeuren; ze was niet achterlijk! Bij zijn kus krulde haar lippen op in een glimlach en pakte de kraag van zijn blouse beet om deze te fatsoeneren. 'Bij jou zit ook altijd alles schots en scheef hè.' merkte ze op, maar moest toch enigszins lachen.

Ondanks haar eerdere woorden moest hij lachen en liet hij haar zijn kraagje goed doen. 'Dat is waar. Zal dat dan toch de enige reden zijn dat we een relatie hebben?' plaagde hij haar en stond ondertussen op. Teder trok hij haar ook omhoog en drukte hij haar dicht tegen hem aan. 'Wat dacht je ervan om vanavond hier weer eens af te spreken?' zei hij met een uitdagende blik. 'Voor de Beckett broers kunnen we vast wel weer een smoes bedenken.'

Kyla glimlachte bij zijn voorstel en knikte. 'Ik zorg gewoon dat ze me niet zien - dan hoeven we geen smoesjes voor ze te bedenken.' Die kerels... oké ze zagen er goed uit, maar ze waren verschrikkelijk irritant. Vooral die Luke altijd met z'n regels. Sommige zeiden dat hij tof was, maar Kyla vond er echt niets aan. 'Het is veel te lang geleden dat ik hier 's nachts ben gebleven.' constateerde ze en sloeg haar armen om hem heen.

Indra streelde met zijn vingers het kleine stukje huid dat bloot was doordat hij haar shirtje een beetje op had getrokken en met pretoogjes keek hij haar aan. 'Ik kan me nog heel erg goed herinneren dat Luke je de vorige keer wel heeft betrapt...' herinnerde hij haar lachend. 'Maar vanavond zal ik ze afleiden, zodat jij makkelijker erlangs kan. Luke mag me wel.' Hij drukte zijn lippen in haar nek en murmelde instemmend. 'Veel te lang geleden,' stemde hij in.

Kyla vernauwde haar ogen tot spleetjes en sloeg haar armen over elkaar heen. 'Dat was één keer Indra.' Ze hield er niet van om te verliezen en al helemaal niet omdat Luke erbij betrokken was. 'De volgende keer dat ie me tegenhoudt zal hij er spijt van krijgen.' merkte ze op en liep naar de andere kant van de kamer toe waar een spiegel stond. Kort wierp ze een blik op zichzelf; alles zat er nog op zoals het hoorde, behalve haar lipgloss dan.

Hij hield verontschuldigend zijn handen op en glimlachte. 'Sorry, ik weet het, het was inderdaad maar één keertje!' Het was wel een leuke één keer geweest. Voor één keer had Kyla totaal niet geweten wat ze had moeten zeggen: zo'n effect had Luke op mensen. 'O ja, en op wat voor manier zal je hem dan laten boeten?' vroeg hij ongeloofwaardig en trok zijn jasje over zijn blouse aan.

'Ik heb zo mijn trucjes.' mompelde ze terwijl ze één wenkbrauw omhoog trok en een onheilspellende glimlach op haar gezicht kreeg. 'Kom dan gaan we naar de kantine toe. Er zijn genoeg mensen die op ons aan het wachten zijn.' merkte ze op en pakte zijn hand beet. Met haar vrije hand, pakte ze haar tas van de grond af en zo liep ze met hem richting de kantine die - ondanks dit vroege uur - al aardig vol was.